Tantra Massage: De Echte Ervaring Waar Je Naar Zucht
Je zit er al een tijdje mee. Niet die gewone handjob in een borduurtje met een meid die haar ogen dichtdoet en ‘niet te veel’ zegt. Niet die spaarzame ‘relaxatie’ met een paar drukken op de schouders en een glimlach die meer naar ‘ik moet mijn baas behagen’ dan naar ‘ik voel je energie’ gaat. Nee. Je zoekt iets dat je tantra massage noemt. En je weet: dit is niet een massage. Dit is een herprogrammering van je lichaam.
Wat is tantra massage, echt?
Tantra massage is geen seks. Maar het is ook geen ‘gewone’ massage. Het is de kunst om je hele lichaam te openen - van je voetzolen tot je kruis - zonder dat je hoeft te neuken. Je wordt aangeraakt. Niet om te neuken. Niet om te neuken. Niet om te neuken. Dat is het eerste wat je moet begrijpen. Het gaat om energie. Om aanraking als sacrament. Ik heb het in Bangkok gedaan, in Goa, in Berlijn, en hier in Amsterdam bij een vrouw die 15 jaar lesgaf aan yogi’s in de Himalaya. Ze noemde het ‘de zachte oorlog tegen je eigen angst’.
Je lichaam is vol blokkades. Je hebt ze opgebouwd sinds je 14 was: ‘niet te veel voelen’, ‘niet te gevoelig zijn’, ‘het is niet mannelijk’. Tantra breekt dat. Je wordt niet geïntimideerd. Je wordt niet geëxperimenteerd. Je wordt hersteld. De masseuse kent de punten waar je spanning zich vastzit - de bil, de onderbuik, de binnenkant van de dijen - en ze raakt ze aan alsof ze een snaar afstemt. Niet hard. Niet snel. Maar met een precisie die je aan het trillen brengt.
Hoe krijg je het?
Je zoekt niet op Google. Je zoekt niet op Instagram. Je zoekt op vertrouwen. In Amsterdam zijn er een paar echte plekken. Ik heb er drie die ik nooit meer laat. De eerste is bij een vrouw die alleen werkt met koppels en alleen in haar huis in de Jordaan. Geen website. Geen telefoonnummer. Je moet via een vriend worden doorverwezen. Ze doet 90 minuten voor €220. Geen tips. Geen extra’s. Alleen stilte, warme olie, en ogen die je zien - echt zien.
De tweede is een Indiase vrouw die 10 jaar in Rishikesh heeft gewoond. Ze werkt in een klein appartement bij de Amstel. €180 voor 75 minuten. Ze gebruikt geen olie. Alleen warme steentjes en ademhaling. Je zit er na afloop met tranen in je ogen. Niet van seks. Van loslaten.
De derde? Een man. Ja, een man. In Utrecht. Maar hij komt ook naar Amsterdam. €200 voor 120 minuten. Hij zegt: ‘Ik doe geen tantra. Ik doe herstel.’ En hij doet het. Zijn handen zijn als warme lucht. Hij raakt je testikels aan - niet om ze te stimuleren - maar om je te laten voelen dat je niet schaamte hoeft te voelen voor je eigen lichaam. Dat is het verschil. De meeste ‘tantra’-plekken zijn gewoon erotische massage met een beetje incense en een boek over chakra’s op tafel. Deze mensen? Ze zijn genezers.
Waarom is het zo populair?
Omdat mannen verdomd moe zijn van het spelen. Van het ‘ik moet presteren’. Van de app die je laat denken dat seks een score is. Tantra is het tegendeel. Het is het enige wat je kunt doen waar je niet hoeft te ‘doen’. Je hoeft niet te neuken. Je hoeft niet te komen. Je hoeft niet te zeggen wat je voelt. Je hoeft alleen maar te zijn. En te laten raken.
Ik heb een vriend - 48, manager, drie kinderen - die na zijn scheiding twee maanden lang elke week naar een tantra-sessie ging. Hij zei: ‘Ik voelde me als een robot met een penis. Nu voel ik me weer als een mens.’ Dat is de reden waarom het explodeert in Amsterdam. Niet omdat het sexy is. Maar omdat het menselijk is.
Waarom is het beter dan alles wat je eerder hebt geprobeerd?
Je hebt de escort gezien. Je hebt de masseuse met de ‘special’ behandeling. Je hebt de sauna waar je ‘alleen’ ontspant. Maar geen van die dingen laat je voelen. Tantra laat je voelen - echt voelen - wat je lichaam al 20 jaar probeert te zeggen.
De meeste massages geven je een tijdelijke rust. Tantra geeft je een nieuwe manier om te zijn. Je voelt de spanning in je bekken verdwijnen. Je ademhaling wordt dieper. Je hartslag vertraagt. En dan gebeurt het: je komt. Niet door stimulatie. Niet door fantasie. Door aanraking. Je komt als een regenbui die je niet zag aankomen. En je voelt geen schaamte. Je voelt alleen: ik ben hier.
Ik heb het zelf meegemaakt. Ik zat er na 45 minuten met mijn ogen dicht. Ze had haar hand op mijn buik. Ik had geen erectie. Ik had geen verlangen. En toen… een golf. Niet van lust. Van verbinding. Alsof mijn lichaam eindelijk de sleutel had gevonden om zichzelf te openen. Ik huilde. Niet omdat het pijn deed. Maar omdat het goed voelde. Zo goed dat ik het niet in woorden kon vatten.
Welke emotie krijg je?
Je krijgt geen orgasme. Je krijgt een herinnering. Een herinnering aan hoe het was voordat je leerde dat je lichaam iets was wat je moest beheersen. Je krijgt rust. Diep, diep rust. Je krijgt een gevoel van veiligheid - alsof je voor het eerst in je leven echt thuis bent in je eigen huid.
Je voelt licht. Niet omdat je opgewonden bent. Maar omdat je loslaat. Je voelt je lichaam als een instrument dat eindelijk goed gestemd is. Je voelt je geest stil. Niet omdat je gedachten verdwijnen. Maar omdat je ze niet meer hoeft te bestrijden.
En als je er na afloop uit komt? Dan loop je niet naar de bar. Dan loop je naar het water. En je kijkt naar de lucht. En je denkt: ‘Dit. Dit is wat ik altijd heb gezocht.’ Niet een orgasme. Niet een plezier. Niet een avontuur. Maar een herstel. Een herinnering aan jezelf.
Wat je moet weten voordat je gaat
- Tijd: Minstens 75 minuten. 60 is te kort. 90 is ideaal. 120? Dan voel je je als een nieuw mens.
- Prijs: €150-€250. Als het onder €120 is, is het geen tantra. Het is een escort met een boekje over chakra’s.
- Wat je meeneemt: Geen kleding. Geen telefoon. Geen verwachtingen. Alleen je lichaam. En je vertrouwen.
- Wat je niet doet: Je neemt geen foto’s. Je probeert niet te flirten. Je probeert niet te komen. Je laat je gewoon doen.
Als je denkt dat je ‘te mannelijk’ bent voor tantra - dan heb je het net niet begrepen. Tantra is niet voor de zachte. Het is voor de moedigen. Degenen die durven te voelen. Zonder excuses. Zonder maskers. Zonder schaamte.
Wat er gebeurt als je het probeert
Je gaat er naartoe met een lach. Je komt er met tranen. Je denkt: ‘Wat was dat?’ En dan, een dag later, zit je op je bank en je voelt een warmte in je buik. Niet van seks. Van rust. Van verbinding. En je begrijpt: dit is niet een service. Dit is een herinnering aan wat je altijd bent geweest. En wat je nooit meer mag vergeten.